Alle Baustoffe werden eingeteilt:
a) nach chemischer Zusammensetzung:
– anorganisch
– mineralisch: Natursteine (Granit, Tuff, Bimsstein, Basalt, Kalkstein, Dolomit, Sandstein, Marmor, Gneis);
– metallisch:
• Eisen und Stahl,
• Nichteisenmetalle : Leichtmetalle (Aluminium), Schwer- metalle (Kupfer, Zinn, Nickel, Zink), Legierungsmetalle (Wolfram, Chrom, Mangan), seltene Metalle (Titan, Molybdan), Edelmetalle (Gold, Platin, Silber);
– organisch (Holz, Bitumen und Dachpappe, naturliche Textilien aus Jute, Hanf, Flachs, Sisal, Kokos, Baumwol- le, Wolle, Seide usw.);
b) nach Herkunft oder nach Art der Herstellung;
– naturlich (z.B.: mineralische Baustoffe);
– kunstlich
– Keramische Baustoffe (Ziegel, Schamotte,
Klinker, Blahton, Steinzeug, Steingut, Elektroporzellan),
– Glas (Glasbaustein, Flachglas),
– Mortel, Estriche, Fliesenkleber,
– Asphalt,
– Zement,
– Beton,
– Stahl-Beton,
– synthetische Textilien (aus Polyamide, Acryl, Polyester, Zellwolle, Glaswolle),
– Kunststoffe (Thermoplaste, Duroplaste, Elastomere)
Die Baustoffe unterscheidet man auch nach ihren Eigenschaften:
– physikalisch: Gewicht, Dichte, Volumenanderung, Warmeleitfahigkeit, Wasseraufnahmefahigkeit, Wasserdurchlassigkeit, Diffusionsoffenheit, Frostbestandigkeit, akustisches und optisches Verhalten;
– mechanisch: Harte, Druckfestigkeit, Zugfestigkeit, Scherfestigkeit, Zahigkeit, dynamische Steifigkeit, Punktlast- und Biegezugfestigkeit, Formanderung, ReiBfestigkeit, Elastizitat, Temperaturbestandigkeit, VerschleiBwiderstand;
– chemisch: Bestandigkeit gegen chemische Einflusse, Feuerfestigkeit, Alterung, UV-Lichtbestandigkeit, Wasserloslichkeit, Korrosionsbestandigkeit, elektrisches und magnetisches Verhalten.
Baustoff-Klassifizierung nach DIN EN 13501-1 (Brandverhalten von Baustoffen und Bauteilen):
– nicht brennbar (Baustoffklasse A1 oder A2),
– schwer entflammbar (Baustoffklasse B1),
– normal entflammbar (Baustoffklasse B2),
– I eicht entflammbar (Baustoffklasse B3).
mgr germ., inż. ochr. środ. Inessa Czerwińska
dr Ołeksij Kopyłow
Vokabeln:
die Anderung-en – zmiana
die Aufnahme-n – wchłanianie
die Bestandigkeit – odporność
brennbar, entflammbar – (za)palny, łatwopalny
die Dichte-n – gęstość, zwartość
der Einfluss (die Einflusse) – wpływ, działanie
das Eisen – żelazo
die Festigkeit – trwałość, odporność
das Gewicht – waga, ciężar
die Herstellung – wytwarzanie, produkcja
der Kalk-e – wapno
der Kleber – klej
leiten – przewodzić (ciepło, prąd)
die Loslichkeit – rozpuszczalność
der Mortel – zaprawa
der Sand-e – piasek
der Stein-e – kamień
der Stoff-e – materiał
unterscheiden – odróżniać
usw. (und so weiter) – itd. (i tak dalej)
das Verhalten – zachowanie, właściwości
der Widerstand – opór, odporność
werden … eingeteilt (od: einteilen) – dzielą się
der Ziegel – cegła
z.B.: (zum Beispiel) – np. (na przykład)
wyrazy złożone: der Kalk + der Mortel = der Kalkmortel – zaprawa wapienna
Tłumaczenie
Materiały budowlane po niemiecku
Wszystkie materiały budowlane dzielą się:
a) ze względu na skład chemiczny:
– nieorganiczne:
– mineralne: kamień naturalny (granit, tuf, pumeks, bazalt, wapień, dolomit, piaskowiec, marmur, gnejs);
– metale:
• żelazo i stal,
• metale nieżelazne: metale lekkie (aluminium), metale ciężkie (miedź, cyna, nikiel, cynk), metale stopowe (wolfram, chrom, mangan), rzadkie metale (tytan, molibden), metale szlachetne (złoto, platyna, srebro).
– organiczne: drewno, bitum i papy, naturalne tekstylia z juty, konopi, lnu, sizalu, kokosu, bawełny, wełny, jedwabiu itd.
b) ze względu na pochodzenie albo produkcję:
– naturalne (np. mineralne materiały budowlane);
– sztuczne:
– ceramiczne materiały budowlane (cegła, szamot, klinkier, keramzyt, kamionka, fajans, porcelana do zastosowań w elektryce),
– wyroby ze szkła (luksfer, float),
– zaprawy, jastrychy, kleje do płytek,
– asfalt,
– cement,
– beton,
– żelbet,
– syntetyczne tkaniny (z poliamidów, akrylu, wiskozy, celulozy, wełny szklanej),
– tworzywa sztuczne (termoplasty, duroplasty, elastomery).
Materiały budowlane rozróżniane są również w zależności od ich właściwości:
– fizycznych: ciężar, gęstość, zmiana objętości, przewodność cieplna, zdolność absorpcji wody, przepuszczalność wody, przepuszczalność pary wodnej, mrozoodporność, właściwości akustyczne i optyczne;
– mechanicznych: twardość, wytrzymałość na ściskanie, wytrzymałość na rozciąganie, wytrzymałość na ścinanie, ciągliwość, sztywność dynamiczna, wytrzymałość na rozrywanie punktowe i na zginanie, granica plastyczności, wytrzymałość na rozdzieranie, elastyczność, odporność na temperaturę, odporność na ścieranie;
– chemicznych: odporność na środki chemiczne, odporność ogniowa, starzenie, odporność na promieniowanie UV, rozpuszczalność w wodzie, odporność na korozję, właściwości elektromagnetyczne.
Klasyfikacja wg DIN EN 13501-1 (według palności materiałów budowlanych i elementów budowlanych):
– niepalne (klasa materiału A1 lub A2),
– trudno zapalne (klasa B1),
– normalnie zapalne (klasa B2),
– łatwopalne (klasa B3).
Opracowane na podstawie źródeł niemieckich:
1. Hans-Wolf Reinhardt „Ingenieurbaustoffe”, John Wiley &Sons, 2012;
2. DIN EN 13501-1;
3. Demonstrationsvortrage im Wintersemester 2007/2008 , dr. M. Andratschke, Universitat Regensburg, Institut fur Anorganische Chemie, 2007.
